Zondagavond.
Het weekend is voorbij gevlogen.
Je hebt best leuke dingen ondernomen, maar als je eerlijk bent, ben je er niet echt ontspannen van geworden.
Zeker nu je weet dat morgen de werkweek weer begint, merk je dat ook de spanning weer oploopt. Daar baal je van als een stekker! En je hebt geen idee hoe dat anders kan.
Je verantwoordelijkheidsgevoel is heel groot en je werk gaat 24/7 in je hoofd door. Er zijn altijd wel taken die blijven liggen of problemen die opgelost moeten worden. De wereldverbeteraar in jou neemt die taken als vanzelfsprekend op haar schouders. En dat siert jou! Je bent een zeer loyale werknemer en collega. Mensen weten dat ze op jou kunnen bouwen en op je kunnen rekenen.
De laatste tijd...
De laatste tijd merk je echter dat je concentratie minder is geworden. Je slaapt slechter en je begint fouten te maken die je hiervoor nooit maakte. Daar voel je je schuldig over. Zo ben jij niet. Je begint nog harder te werken om alles op tijd af te krijgen.
Het meest schuldig voel je je nog wel omdat je door het verantwoordelijkheidsgevoel en de stress die je baan met zich meebrengt, er te weinig bent voor je gezin en je vrienden.
Je had je zo voorgenomen het allemaal anders te gaan doen, maar inmiddels betrap je jezelf met regelmaat op de gedachte dat je precies bent geworden wat je niet wilde: een kopie van je moeder. Altijd stress, vaak een kort lontje, weinig energie als je thuis bent en het liefst wil je dat alles op jouw manier gebeurt. Niet omdat je de baas wil zijn maar omdat deze duidelijkheid je veiligheid biedt.
Dit wil je anders. Je wil plezier maken, genieten van de kleine dingen, spontaan erop uit trekken met je gezin en weer tijd maken voor jezelf.
Er is meer
Ergens in je achterhoofd voel je je verleden knagen. Jouw achtergrond, waar verdriet, boosheid en misschien wel angst achter schuil gaat, druk je met regelmaat weg. Het verhaal is TE kwetsbaar. Je hebt er hulp voor gehad (op welke manier dan ook) en je hebt dat hoofdstuk afgesloten. Toch?!
Of is het stiekem tijd voor een volgende stap in je ontwikkeling. Waarbij er ook weer gekeken mag worden naar wat je allemaal hebt meegemaakt? Waarbij je mag gaan voelen wat alles met je gedaan heeft en wat dit voor effect heeft op hoe je nu in het leven staat? Want als je eerlijk bent heeft jouw verhaal ervoor gezorgd dat je steeds meer vanuit je hoofd bent gaan leven. Je hebt een muur om je heen gebouwd en laat maar heel weinig mensen toe in jouw gevoelswereld. Sterker nog, je komt er zelf nog maar zelden.
Terwijl dit mogelijk is voor jou:
Stel je nou eens voor hoe het zou zijn als jij (weer) zou kunnen gaan leven vanuit je gevoel. Dat je precies dat doet waar jij gelukkig en blij van wordt. Dat je in je werk en vooral ook privé liefdevolle keuzes kan maken waar je energie van krijgt zonder dat je je schuldig hoeft te voelen. Dat je geniet van de tijd met je gezin en echt ontspant van de leuke dingen die jullie samen doen.
Stel je eens voor dat je kind later tegen je zegt: ‘Je was er altijd voor me. Wat hadden we het fijn samen. Ik heb mij zo gezien gevoeld.’ Stel je eens voor hoe dat zou zijn!
Laat mij je begeleiden bij het aankijken van de pijn, boosheid, angst of het verdriet dat in jou verscholen zit. Zodat jij met een gevoel van liefde terug kan kijken naar hoe je leven verlopen is. Je zal zien dat dit proces ervoor zal zorgen dat je meer rust en verbinding zal gaan ervaren en dat je niet meer het gevoel zal hebben dat je er alleen voor hoeft te staan. Je zal steeds makkelijker hulp kunnen gaan vragen en je eigen grenzen kunnen gaan bewaken en aangeven.
Ik nodig je uit om elkaar vrijblijvend te ontmoeten tijdens een wandeling en de eerste stap te zetten naar jouw nieuwe toekomst.
CONTACTGEVENS
De LeeuwenKracht
Marianne van Leeuwen
Burgemeester Scholtenstraat 3
2645NL Delfgauw
06-81474370
KVK 75014939