Je bent hulpverlener in hart en nieren
Als hulpverlener sta je altijd voor iedereen klaar. Je doet heel nuttig werk. Dat weet je. Je hebt jaren ervaring en je hebt inmiddels heel veel vaardigheden en kennis opgedaan.
In je werkveld ben je een echte senior. En toch ben je teleurgesteld. Je wordt niet blij van je werk, het put je uit en je weet (on)bewust: “Er moet NU iets gaan veranderen, anders moet ik me straks ziekmelden met een burn-out”.
’s Avonds is er geen energie meer voor leuke dingen met je gezin.
’s Nachts lig je te piekeren over wat er nog moet gebeuren. Of je ligt te verwerken wat er de dag ervoor is gebeurd.
In de ochtend ga je op de automatische piloot. Om verder te werken aan je to-do lijst.
Deze moet toch een keer af! En wel zo goed mogelijk.
Waar jij vandaan komt
Ooit heb je voor dit werk gekozen omdat je mensen wilde helpen.
Omdat je wil dat mensen meer gezien en gehoord worden dan jijzelf in het verleden.
Omdat je weet dat ieder mens ertoe doet.
Omdat je geleerd hebt van je eigen ervaringen in je leven en daarmee andere mensen wilde gaan helpen.
De praktijk heeft je een andere ervaring gegeven:
- Weinig tijd voor oprecht contact met collega’s
- Geen ruimte voor een goed gesprek
- Niet voldoende oog voor wat de cliënt echt nodig heeft.
Dat is toch echt niet wat jij verwachtte van een baan in de hulpverlening.
Al die bureaucratie.
Al die dingen die moeten.
Zonder dat je het idee hebt dat je mensen echt verder helpt.
Maar ook jij gaat maar door en door en door.
Mee in de waan van de dag. Zoals je hebt geleerd.
Je verlangt naar rust in je leven
Je snakt naar rust.
Rust in je agenda.
Rust in je hoofd. En hoe is het met de rust in je lijf?
Je wil genieten van de dingen die je doet en van de mensen om je heen.
Hoe fijn zou het zijn als mensen eens aan je zouden vragen hoe het met jou gaat?
Of dat je een complimentje zou krijgen voor alles wat je doet?
Dat mensen je zien voor wie je bent?
Ondanks en dankzij alles wat je tot nu toe hebt meegemaakt.
Langzaam kom je erachter dat er bij jou ook grenzen zijn. Dat ook jij niet alles (aan)kan.
De raad: “zorg goed voor jezelf” zou je ook aan jezelf mogen geven in plaats van alleen aan anderen.
Het is een cliché en niet voor niets: pas als je goed voor jezelf zorgt, zal je echt goed voor een ander kunnen zorgen.
"En dan gaat het ineens echt over mij, over mijn leven. Niet een leven, maar mijn leven. Dan ineens worden er vragen aan mij gesteld, waarop ik mijn antwoorden geef...
Hoe gaat het dan nu 'echt' met mij?"
Ik ben de juiste coach voor jou
Zelf heb ik tot 2017 als individueel begeleider in de psychiatrie gewerkt.
Ik dacht toen nog dat ik ongelukkig was in mijn werk door:
- de organisatie
- de collega’s
- de bureaucratie
- de doelgroep
- de werkdruk
- een steeds langer wordende to-do lijst
Later besefte ik dat ikzelf de grootste reden was dat ik op mijn werk niet op mijn plek was. Ik ontdekte dat ik bijvoorbeeld mijn grenzen veel te hard aan gaf, waardoor de ander zich aangevallen voelde en ik maar in strijd bleef. En ik was al helemaal niet goed in het onder woorden brengen van mijn behoeften. Dat vond ik best confronterend.
Hoe kon het dat ik als hulpverlener met zoveel kennis en ervaring hier nog moeite mee had?
Ik ging opleidingen volgen (o.a. tot coach en systemisch werk) en bezocht meerdere coaches om op die manier op een diepere laag aan mezelf te werken. Zo werd ik stapje voor stapje milder en liever voor mezelf en daarmee ook voor mijn omgeving. Ik leerde hoe ik met respect voor de ander mijn eigen behoeften en grenzen op een liefdevolle manier kon aanvoelen en kenbaar maken.
“Door het coachtraject bij Marianne heb ik geleerd weer te luisteren naar mezelf en voor mezelf te zorgen.
Rust is mijn redding.”
Wat ik je eigenlijk wil vertellen lieve vrouw, is dat ook jij het niet alleen hoeft te doen. Ook jij kan, net als ik, het besluit nemen om samen met een coach jezelf nog verder te doorgronden. Zodat je uiteindelijk niet alleen met je hoofd, maar ook met je hele lijf, jezelf gaat begrijpen.
Aan jezelf werken is niet altijd makkelijk, zoals je waarschijnlijk wel zal weten. Ik zal je liefdevol en vol vertrouwen in het proces begeleiden. Daarbij kan ik soms wel prikkelende confronterende vragen stellen. Vragen die jij jezelf misschien wel niet durft te stellen, maar waarvan je weet dat ze nodig zijn. Voor jou kan het een uitdaging zijn om je volledig over te geven en je eigen kennis even te laten voor wat het is.
Ik heb de tools in handen om jouw patronen te doorbreken. Ik leer je liefdevol je grenzen aan te geven en op zo’n manier naar je verleden te kijken dat je er geen pijn of boosheid meer bij voelt.
"Bij jou voelde ik me vertrouwd genoeg om verdriet, woede, angst, kwetsbaarheid en onzekerheid de ruimte te geven. Ik durfde zo antwoorden te delen, bij jou voel ik geen oordeel."
Hierdoor ben jij straks in staat om:
- rust bij jezelf te vinden
- vanuit je eigen innerlijke vertrouwen de wereld te benaderen
- te weten wat ECHT belangrijk voor je is
- en hoe je hier meer aandacht aan kan geven
Dan heb je het straks niet meer nodig dat een ander je een complimentje geeft of aan je vraagt hoe het met je gaat.
Wanneer je tot hier bent gekomen met lezen, weet je dat het de moeite waard is om een keer kennis met mij te maken. Om te voelen of ik, naast alle tools die ik in mijn gereedschapskist heb zitten, ook de juiste persoon ben die jou verder kan helpen.
