Als je naar mijn ideale werk zou vragen, dan zou mijn antwoord zijn dat ik per week een stuk of 8 coachgesprekken (1 op 1) zou hebben met moeders die het zelf niet makkelijk hebben gehad in hun leven. Lange tijd heb ik gedacht dat ik vanuit mijn praktijk ook andere dingen/ activiteiten zou “moeten” aanbieden omdat ik dat anderen ook zag doen. Dus ik ben veel aan het (be)denken, plannen en ontwikkelen geweest. Maar steeds voelde het niet als iets van MIJ. In eerste instantie dacht ik dat dat kwam omdat ik me aan een ander met wie ik iets wilde opzetten aanpaste. Dus ik ging dichter bij mezelf kijken wat IK zou willen aanbieden naast mijn 1 op 1 coaching.
Tijdens een wandeling wist ik het helemaal zeker! Dit is wat heel helpend zou zijn voor mijn klanten: met een klein groepje moeders bij elkaar komen om met elkaar te delen hoe het is om een boos kind te hebben en hoe je hier op een andere manier naar zou kunnen kijken. Ik zag het helemaal voor me: naast het delen van ervaringen zou er ook ruimte zijn voor een familieopstelling. De ruimte had ik al zorgvuldig uitgekozen; hier thuis, in de woonkamer om een veilige beschutte omgeving te creëren. Ik heb op de sociale media op verschillende manieren aandacht gevraagd voor deze thema-ochtend. En toch, het klopte niet en voelde niet goed.
Dit is waarom
Toen ik hiervoor op een gegeven moment hulp vroeg bij mijn eigen coach, gaf zij aan dat als ik ECHT het allerliefste 1 op 1 werk met mensen, ik dáár dan mijn aandacht op mag richten.
En ja! Ik werk inderdaad het aller- aller- allerliefste 1 op 1 met mensen. En ik heb daar zo mijn redenen voor:
- Hierdoor heb ik alle aandacht voor degene die ik coach
- Ik hoef geen rekening met anderen te houden (die ik vervolgens ook weer alle aandacht zou willen geven).
- Ik ben nou eenmaal geen groepsmens. Ik hou van contact met mensen maar het liefst in kleine samenstellingen. En de kleinste samenstelling is met 1 iemand anders samen te zijn.
- Daarmee weet ik dus ook dat ik op mijn beste kunnen functioneer als ik 1 op 1 met iemand anders werk. Ik vind het belangrijk om in mijn coaching het beste te geven wat ik heb.
En toen kwam toch weer de twijfel
Gisteren was ik met iemand in gesprek over wat ik doe. Zij gaf mij op een gegeven moment aan dat ze graag samen met iemand anders naar mijn thema-ochtend zou willen komen. Ik reageerde heel resoluut door te zeggen dat ik van de thema-ochtenden af zie. Een paar tellen later dacht ik: “Oh nee, wat doe ik nu! Is er animo voor die ochtenden, laat ik het afweten…”. Ik kon mezelf wel voor het hoofd slaan, dat was natuurlijk helemaal niet handig. Ik stelde wel meteen voor om een andere vorm met elkaar te kunnen bedenken om aan de vraag te voldoen.
En ook weer de bevestiging
Vandaag weet ik dat ik er goed aan heb gedaan om het op deze manier te doen. Want ik ben dus niet een groepsmens. En ik wil het allerbeste van mezelf kunnen geven. En dat gaat nou eenmaal niet tijdens een groepsbijeenkomst.
Dat ken je misschien wel. Dat je je mee laat nemen door wat je denkt dat anderen van je verwachten. Of dat je denkt dan anderen iets van je verwachten. En dat jij dan vind dat jij aan die verwachtingen moet voldoen.
Hoe ga JIJ om met je eigen ideeën? En hoe trouw ben JIJ aan hetgeen jij het aller- aller- allerliefste wil doen? Of ben je dat misschien wel kwijt geraakt? Moet je weer op zoek naar wat jij het allerliefste zou willen?
Tot slot een kleine oefening
Dan heb ik een tip voor je. Een oefening die ik zelf ook geleerd heb en regelmatig toepas.
Je hebt nodig: pen, papier, een moment voor jezelf waarin je niet gestoord kan worden en 10 minuten tijd. Boven aan het papier zet je: “Wat ik het allerliefste zou willen doen…”. Je zet een timer op 10 minuten en je begint te schrijven. Je schrijft tot de 10 minuten voorbij zijn. Je schrijft alles op wat er in je gedachten voorbij komt. Dit kan ook zijn dat je het even niet meer weet wat je moet schrijven of dat je het een vervelende opdracht. Als dat gebeurt dan schrijf je dat op. Je zal zien, dat als je je helemaal laat gaan zonder te ‘bedenken’ wat je moet schrijven dat je tot nieuwe inzichten komt.
Laat je me in een reactie weten of deze blog of deze opdracht voor jou betekend heeft?
Warme groet, Marianne
Reactie plaatsen
Reacties